Van eind vijftiger jaren tot midden zestiger jaren woonde ik met mijn ouders in de Adolf van Cortenbachstraat (AvC) nr. 52.
Het waren de jaren van de pubertijd, zwemmen in het Eindhovense Kanaal, kersen eten bij groenteboer Konings voor op de stoep, zelfgemaakt vuurwerk afsteken op het veldje aan de kop van de Godschalk Rosemondtstraat.
En al ouwehoerend werd samen met André Adriaanse de wereld en omstreken verbeterd.

De familie Adriaanse had een grote impact op de buurt.
Niet alleen werden wij geronseld als fans van EVV, regelmatig werden we gevraagd om in Weert vrachtwagens te vullen met de produkten van de worstenfabriek daar. We verdienden op die manier een aardig zakcentje.

Na een korte periode op kamers gewoond te hebben in de Tramstraat, keerde ik in 1970 terug naar de Irisbuurt.
Samen met mijn vriendin, nu mijn vrouw, betrokken we het huis in de AvC nr 54.
Daar kregen we vier kinderen en ronde ik mijn studie af.
In deze periode veranderde de buurt sterk. De pubers van vroeger waren weggetrokken.
Gastarbeiders en hun gezinnen kwamen ervoor in de plaats.
Op enkele adressen werd prostitutie bedreven.
Ondanks de negatieve effecten van dat laatste wordt deze periode in ons leven als zeer positief ervaren.
We spreken er steeds met veel warmte over.

In 1981 ging ik op de Veluwe werken, daar hebben wij tot mijn pensioen gewoond.

Nu hebben wij een stek in Frankrijk.